ایزوتوپ ها (عنصر های هم مکان)

ایزوتوپ

وقتی دانشمندان با دستگاه طیف سنج جرمی شروع به اندازه گیری جرم اتم های مختلف کردند فهمیدند که همه ی اتم های یک عنصر مشخص جرم یکسانی ندارند.

ایزوتوپ ها اتم های یک عنصر هستند که عدد اتمی یکسان ولی عدد جرمی متفاوت دارند.

تعداد پروتون های موجود در همه ی اتم های یک عنصر یکسان است.

پس عامل تفاوت جرم آن ها باید مربوط به تفاوت در تعداد نوترون ها باشد.

چون عدد اتمی ایزوتوپ ها یکسان است پس در جدول تناوبی در یک خانه قرار دارند به همین دلیل به ایزوتوپ ها عنصر های هم مکان هم میگویند.

خواص فیزیکی ایزوتوپ ها با هم متفاوت است اما خواص شیمیایی آن ها مانند هم هست.

تاکنون بیش از 2300 ایزوتوپ مختلف شناخته شده است که از بین آن ها 279 ایزوتوپ پایدار وجود دارد.

مثال:

ایزوتوپ های هیدروژن:

عکس سمت چپ:

هیدروژن معمولی یا پروتیم

این ایزوتوپ هیدروژن نوترون ندارد و در طبیعت فراوان است.

عکس وسط:

هیدروژن سنگین یا دوتریم

این ایزوتوپ هیدروژن یک نوترون دارد.

عکس سمت راست:

هیدروژن پرتوزا یا تریتیم

این ایزوتوپ هیدروژن دو نوترون دارد و ناپایدار است.

به حالت عادی در طبیعت یافت نمیشود.